Ontmoetingsplaats (Forum) 1976, Shinkichi Tajiri, Breedveld t.h.v. Het Breed 701, Amsterdam-Noord. Foto: Shakuru Tajiri

Voor deze editie organiseerden we wandelingen en meet-ups, vaak in gesprek met de deelnemende kunstenaars.

Bij Plan van Gool in Amsterdam Noord begonnen we deze bijeenkomsten in een bestaand kunstwerk, genaamd Ontmoetingsplaats. Het is uitzonderlijk in het oeuvre van kunstenaar Shinkichi Tajiri (1923-2009), waarin vaak knopen van zware materialen voorkomen. Hij maakte een object niet alleen om naar te kijken, maar hij creëerde een plek met een duidelijk gedefinieerde gebruiksfunctie. Tajiri sluit hiermee aan bij een nieuwe stroming in de beeldende kunst van de jaren 1970, die kunst zo volledig mogelijk in het dagelijks leven wilde integreren. Kunstwerken moesten een functie vervullen in het dagelijks bestaan van mensen. Het voelde heel organisch om hier te beginnen en mensen uit te nodigen voor een gesprek. Van daaruit wandelden we door de buurt om te eindigen bij de enige gemeenschappelijke ruimte die nog over is in Plan van Gool; de ruimte van Bewoonersvereniging, waar de film Het Hoogt en het Laagt werd vertoond en we het gesprek voortzetten.

In de Wittenburgerstraat nodigden we mensen uit voor koffie en croissants en spraken we over het werk. Een jong meisje van een jaar of 9 stond daar met haar ouders. Haar vader vertelde dat het meisje een vraag had die ze graag wil stellen. We keken haar allemaal aan. Na een paar seconden raapte ze de moed bij elkaar om te praten en zei: “wat is er met de hond gebeurd?”. Jacob had geen idee waar ze het over had. Hij stond daar verward en lachte nerveus een beetje en antwoordde toen: “Ik weet niet zeker wat er met de hond gebeurd is.” Dit leek genoeg te zijn voor haar en de vragen en antwoorden gingen verder. Toen het 'formele' deel waren afgerond, spraken we met het meisje en haar ouders. We gingen dieper in op haar vraag en we realiseerden ons toen dat ze een heel specifiek moment in het script in twijfel trok, waarin Jacob het had over het gooien van wasabi-noten vanaf zijn balkon naar de hond van de buren beneden. Hij verontschuldigde zich dat hij het op dat moment niet begreep en legde uit dat het script zoveel anekdotes en details bevatte dat hij zich ter plekke de hond niet herinnerde. Ze vroegen hoe lang het script in totaal was. “50 minuten” zei hij. In dat geval, legden ze uit, hebben ze waarschijnlijk naar minstens tweederde ervan geluisterd. Ze stoppen elke dag een paar minuten om te luisteren terwijl ze naar de school van het meisje lopen. We waren zo blij om dit te horen!

Michiel Huijben, bestuurslid van de BPW (Bond Precaire Woonvormen), vertelde tijdens de laatste meet-up in de Kleine Wittenburgerstraat iets over de BPW en hoe deze opkomt voor de woonrechten van mensen die tijdelijk, onzeker of te duur wonen. Zijn lezing contextualiseerde de spreekbuis binnen de huisvestingscrisis. Er was ook het verband met het kunstwerk zelf, deze eenzame stem, die zich tot iedereen richt en zich tot niemand richt vanuit de beslotenheid van hun onzekere woonruimte. Niet in staat om te luisteren of zelfs maar een dialoog aan te gaan. Het gesprek ging over de ledenstructuur van de BPW. Hoe mensen zich verenigen om samen dingen op te lossen. Door deze saamhorigheid worden verandering en stabiliteit haalbaarder. Michiel's praatje ging naadloos over in een groepsdiscussie en leidde tot een aantal mooie gesprekken die uiteindelijk uitmondden in versplinterde anekdotes over huisvestingsproblemen onder het genot van een biertje. Het is onvermijdelijk dat iedereen een verhaal heeft en we laten een microfoon achter in de brievenbus en vragen mensen om hun verhaal te delen door het door de klep in te spreken. Zo creëren we een sonisch document dat voortleeft na de de-installatie van het werk.

Op de brug waar de Spinozastraat en de Wibautstraat samenkomen, precies waar Sarah van Sonsbeeck's kunstwerk Keep up the good work! te zien is, organiseerden we ook een viertal meet-ups. Vanaf deze plek was goed te zien hoe de bemoedigende boodschap weerkaatste door het zonlicht van de ramen van het Benno Premsela gebouw, hetgeen ons allemaal herinnerde aan onze moed. In september ontmoetten we zo'n 30 studenten van de HvA en spraken we over wat hen elke dag gemotiveerd houdt. Een onderwerp dat centraal staat in het werk. We onderzochten de vele manieren om jezelf en anderen te motiveren, persoonlijke verantwoordelijkheid en het vinden van je eigen stem - waarbij we ons baseerden op het werk van de Russische filosoof Mikhall Bakhtin. Het was een perfecte aanloop naar het laatste weekend met de laatste meet-ups van deze editie. 

Juni: Zaterdag 15 juni (Spinozastraat 9)  -.-  Zaterdag 22 juni (Kleine Wittenburgerstraat 315)  -.-  Zaterdag 29 juni (Spinozastraat 9)
Juli: Woensdag 3 juli (K. Wittenburgerstraat 315) -.- Zaterdag 13 juli  (Spinozastraat 9) -.-  
Juli en Augustus: Za 27 juli -.- Wo 31 juli, Za 31 augustus (Plan van Gool*Live Screening film&12.00 - 15.00 uur)
September: Vrijdag 13 September (K. Wittenburgerstraat 315) om 18.00 uur-.- Zaterdag 14 september  (Spinozastraat 9) om 12 uur

@ Spinozastraat, 14.09.2024, 12pm. Mensen stapten uit de rij voor Open Monumenten Weekend om het kunstwerk te ervaren en zich bij ons aan te sluiten voor onze meet-up, de laatste van het seizoen.