Minne Kersten heeft voor Welcome Stranger een airconditioner op de gevel van haar huis in Amsterdam Nieuw-West geïnstalleerd. In plaats van te functioneren zoals oorspronkelijk bedoeld, namelijk het koelen van de binnenlucht, blaast het object rookringen in de buitenlucht. Deze zijn zichtbaar als cirkelvormige rookslierten die naar de hemel opstijgen om uiteindelijk in ijle lucht te verdampen.
Ventilators en airco-units
Ventilators en airco-units zijn al eerder in het werk van Minne Kersten verschenen, als rekwisieten in haar films en als sculpturale elementen in installaties. Ze interesseren haar als verbindingen tussen afzonderlijke ruimten in de architectuur, die zich zowel naar binnen als naar buiten kunnen verplaatsen. Het doet ook nadenken over hoe lucht circuleert en hoe het stroomt tussen de grenzen waartoe lichamen beperkt worden. In haar werk nodigt ze vaak een vervreemd element uit in een vertrouwde omgeving, om een andere verhaallijn te suggereren. Aangezien airconditionings bijna onopgemerkt blijven in het stedelijke landschap, zijn ze voor Kersten een perfect uitgangspunt om een fictief alternatief te bedenken.
Rookringen
Rookringen zijn een veelvoorkomende trope in films. Als het tijd is om te ontspannen, haalt een roker zijn sigaret, pijp of sigaar tevoorschijn en geniet van wat rustige contemplatie. En één van de leuke dingen die je kunt doen als je aan het roken bent, is rookringen blazen. Vooral in tekenfilms kunnen rookringen fantastische vormen aannemen. De rookringen die Minne Kersten in haar werk creëert hebben een sterke verwijzing naar de blauwe rokende rups in Lewis Carroll's Alice in Wonderland. Zijn woorden worden gevisualiseerd als uitademingen van rook, die allerlei vormen aannemen. De rups is de belichaming van miscommunicatie. Zijn taal komt naar buiten in lettergrepen die snel vervliegen en geen zinnige logica volgen. Wanneer hij tot Alice spreekt, verdampt de wereld van betekenis, haar verward achterlatend. Beelden vallen niet samen met de woorden, en woorden betekenen niet wat we denken dat ze doen.
Onvoorspelbaarheid in het werkproces
'Ik voel me vaak aangetrokken tot het werken met oncontroleerbare factoren (bijv. efemere materialen, dierlijke acteurs, onstabiele omstandigheden). Ik verbind dit met het idee dat er een archief van kennis bestaat van niet-menselijke getuigen, of het nu gaat om architecturale ruimtes, andere wezens of vervliegende elementen. In mijn werk probeer ik hier toegang tot te vinden om te zien hoe ik daar een platform voor kan creëren. Ik laat ook graag een zekere mate van chaos en onvoorspelbaarheid toe in mijn werkproces. Het kan soms moeizaam zijn om mee te werken, maar het is tegelijkertijd nauw verbonden met de thema's in mijn werk, zoals chaos of gebrek aan controle. Ik denk dat daar ook een zekere kwetsbaarheid in zit, om dingen te laten vergaan, te laten verdampen en ze een eigen leven te laten leiden. Misschien is het ook mijn wijze van omgang met het feit dat niets blijvend is.'
Over Minne Kersten
Minne Kersten (b. 1993, Utrecht, NL) woont en werkt in Amsterdam. Ze was deelnemer aan De Ateliers from 2018-2020 en studeerde af van de Gerrit Rietveld Academie in 2016, waar ze BFA behaalde aan de Image & Language afdeling. In 2017 werd ze geselecteerd voor de Slow Writing Lab van NL Stichting voor Literatuur. Recente shows onder meer: Annet Gelink Gallery, Amsterdam (NL), HISK exhibition space, Brussel (BE), Haus Wien, Vienna (AT), Hotel Maria Kapel, Hoorn (NL), De Ateliers, Amsterdam (NL). Later in 2022 zal haar werk te zien op Jeune Création Internationale (16th Biennale Lyon), Institute of Contemporary Art, Villeurbanne, (FR), the Living Art Museum, Reykjavík (IS) en het Bonnefanten Museum, Maastricht (NL).