1 | 2

Esther Tielemans voor Welcome Stranger, Scenery 2021, carwrapfolie op façade, foto Thomas Bennen

2 | 2

Lily van der Stokker, Dakterras met Bubbelbad, 2021, Valeriusstraat, Welcome Stranger 27.08.2021-15.04.2022 foto Gert Jan van Rooij

In de zomer van 2021 werd een langere lijn gemaakt met een serie kunstwerken die startte in 2020. Op uitnodiging van Welcome Stranger maakten vier kunstenaars een kunstwerk voor  de façade van hun eigen huis. Met deze kunstwerken onthulden alle kunstenaars iets persoonlijks midden in hun eigen buurt, op de grens tussen privé en het publiek domein. Vier uiteenlopende kunstenaarsobservaties ontstonden op deze manier, op verschillende plekken in de stad. De façades vormden een nieuwe omgeving voor een experimentele tentoonstelling, waar iedere voorbijganger welkom was om kennis te maken met de kunstwerken en de gedachten die ze opriepen.

Voor Welcome Stranger is traditioneel altijd de locatie, een huis in de stad, en daarmee de wisselwerking tussen de private en de publieke ruimte, alsmede openbaarheid en beslotenheid, het uitgangspunt. Sinds de aanhoudende pandemie is de focus tijdelijk verlegd naar de buitenkant: de gevel van de woningen van de kunstenaars zelf.

Ontdek de kunstwerken via onderstaande links:

LILY VAN DER STOKKER, VALERIUSSTRAAT
ESTHER TIELEMANS, MAARTEN HARPERTSZOON TROMPSTRAAT
RADNA RUMPING, HOOFDWEG
KÉVIN BRAY, WOUTERTJE PIETERSESTRAAT

Bij ieder kunstwerk vonden voorbijgangers een handout waarin ze meer informatie vonden over het kunstwerk, de kunstenaar en de context. Binnenin waren ook gespreksdelen opgenomen tussen curator en de kunstenaars. Hand-out (achterkant)

Over de kunstwerken schreef filosoof Thijs Lijster dat ze onze blik op de stedelijke ruimte kantelen, en ruimte scheppen voor het onverwachte, en zo de mogelijkheid geven om weerstand te bieden aan de ‘onzichtbare hand’ van de planners, de vastgoedondernemers, de marketeers. De kunstenaars veranderen de argeloze voorbijganger in een bezoeker of deelnemer: plekken waar je anders waarschijnlijk gedachteloos aan voorbij zou zijn gelopen, plaatsen die op het eerste gezicht misschien weinig interessant leken en waar niks te beleven (wat doorgaans betekent: niets te consumeren) viel, worden opgeladen met betekenis. Die betekenis ligt (nog) niet vast, want ze zijn voldoende open en poreus om de dialoog aan te gaan met de ervaring en interpretatie van de voorbijganger dan wel deelnemer. Kortom: een uitnodiging, of aansporing, om de stad te herontdekken, misschien zelfs mee te herontwerpen, en zo de ruimte (speelruimte, tussenruimte, of gemene ruimte) terug te claimen. Zijn essay vind je in het archief. 

Persreacties vind je bij 'about'. 

Kévin Bray, Alexis Bondoux en Lou Buche, Ré-But, mixed media, 2021, foto: Gert-Jan van Rooij